La negroj eligis la brunulon el la kaĝo por labori pri siaj dikoj. Kompreneble, ĉiu el ili provis uzi ĉiujn ŝiajn ĉarmojn, do la fiko estis malfacila. Tute malseka kaj en flako da kumo ŝi sentis sin kiel uzita hundino. la negroj muĝis de plezuro, sed ankaŭ ŝi estis en bona humoro. Ŝajnas, ke ili ne lasis ŝin ĉirkaŭiri por nenio – ŝi ŝatis doni kaj suĉi!
La mastrumistino estas tiel senhonora, ĉar ŝi estas certa, ke ŝi ĉion malsuprenigos. Kaj eĉ se ŝi ricevos ĝin en la buŝon, ŝi ne ĉagreniĝos. Do la negro metis la blondan hundinon en la kaĝon, kaj tiam ebriigis ŝin per spermo — ŝi memoru kiel konduti en la domo de la mastro.